12
edycji
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
=== Wojna Brytyjsko-Amerykańska i Brytyjsko-Bizantyjska === | === Wojna Brytyjsko-Amerykańska i Brytyjsko-Bizantyjska === | ||
W czwartym tygodniu wojennym USA, Brazylia i Francja uderzyła na Anglię, próbując zdobyć Londyn. Inicjalny plan Koalicji zakładał samobójczy atak na północy Anglii, w kierunku ufortyfikowanych Brytyjskich pozycji obronnych, a następnie zmasowany atak na południu Anglii od strony Dover i Kornwalii. Atak na północy został z łatwością odparty, po czym rozpoczęły się długie i brutalne walki na południu Anglii. Dover było ostrzeliwane przez artylerię i czołgi z Caen we Francji, a siły Amerykańskie i Francuskie próbowały wylądować w Kornwalii, gdzie wywiązały się niezwykle zacięte walki. Kornwalia kilkakrotnie zmieniała ręce, ale pod koniec weekendu wojennego pozostała pod kontrolą Brytyjską. W Irlandii i Szkocji organizowane były dywersje strategiczne głównie przez siły Brazylijskie i Bizantyjskie, co poskutkowało większością Irlandii pod okupacją Bizantyjską w związku z tym że siły Brytyjskie były zajęte obroną w Anglii. W następnym tygodniu wojennym kontynuowane były próby lądowań w Kornwalii i dywersji strategicznych w Szkocji i Irlandii, z niepowodzeniem koalicjantów. Pomimo wielu prób lądowań żadne z nich nie było w stanie utrzymać się dłużej w Anglii niż kilka minut. W niedzielę wojska Brytyjskie przeprowadziły ofensywę we Francji od północy i od południa, doprowadzając do całkowitego załamania obrony francuskiej i kapitulacji. | W czwartym tygodniu wojennym USA, Brazylia i Francja uderzyła na Anglię, próbując zdobyć Londyn. Inicjalny plan Koalicji zakładał samobójczy atak na północy Anglii, w kierunku ufortyfikowanych Brytyjskich pozycji obronnych, a następnie zmasowany atak na południu Anglii od strony Dover i Kornwalii. Atak na północy został z łatwością odparty, po czym rozpoczęły się długie i brutalne walki na południu Anglii. Dover było ostrzeliwane przez artylerię i czołgi z Caen we Francji, a siły Amerykańskie i Francuskie próbowały wylądować w Kornwalii, gdzie wywiązały się niezwykle zacięte walki. Kornwalia kilkakrotnie zmieniała ręce, ale pod koniec weekendu wojennego pozostała pod kontrolą Brytyjską. W Irlandii i Szkocji organizowane były dywersje strategiczne głównie przez siły Brazylijskie i Bizantyjskie, co poskutkowało większością Irlandii pod okupacją Bizantyjską w związku z tym że siły Brytyjskie były zajęte obroną w Anglii. W następnym tygodniu wojennym kontynuowane były próby lądowań w Kornwalii i dywersji strategicznych w Szkocji i Irlandii, z niepowodzeniem koalicjantów. Pomimo wielu prób lądowań żadne z nich nie było w stanie utrzymać się dłużej w Anglii niż kilka minut. W niedzielę wojska Brytyjskie przeprowadziły ofensywę we Francji od północy i od południa, doprowadzając do całkowitego załamania obrony francuskiej i kapitulacji. | ||
=== Złoty wiek Imperium === | |||
Po włączeniu Francji i jej kolonii zamorskich do granic Imperium Brytyjskiego, jego populacja i ziemie powiększyły się niemal dwukrotnie, a Imperium wkroczyło w okres szczytowej potęgi. Współpraca między Londynem a Paryżem okazała się niezwykle owocna, a obie społeczności ze sobą bardzo dobrze kooperowały. W przedostatnim tygodniu wojennym siły Imperium interweniowały w Polsce i Brazylii, ofensywa na Ukrainie i w Warszawie była dużym sukcesem, i w dwa dni Rzeczpospolita znalazła się niemal całkowicie pod kontrolą Wielkiej Brytanii. W ofensywie w Brazylii brało udział znacznie mniej osób, i zakończyła się zdobyciem tylko jednej z trzech prowincji w Rio de Janeiro. W ostatnim tygodniu wojennym siły Brytyjskie zaatakowały Bizancjum w Grecji, i po kilku godzinach walk całkowicie zajęły Ateny, znajdując pod nimi grecką wersję Turkur, w której znajdował się duży magazyn przedmiotów i tory kolejowe prowadzące w nieznanym kierunku. W niedzielę Londyn został zaatakowany przez USA, ale Amerykańska próba lądowania w Norwich została całkowicie unieszkodliwiona w zaledwie kilka minut. Następnie siły Imperium przeprowadziły atak na Amsterdam zdobywając go z łatwością, a następnie pokierowały się w kierunku Waszyngtonu. Lądowanie w Waszyngtonie pomimo dużych fortyfikacji odbyło się bez większych zakłóceń, a Amerykanie desperacko się bronili przy pomocy ataków terrorystycznych z użyciem min lądowych. | |||
[[Plik:Imperium brytyjskie mapa 2.png|mały|Imperium Brytyjskie po ostatnim weekendzie wojennym. (Kolor jasnoczerwony)]] | |||